Odcinek 18,19,20

Odcinek 18 - Liczby

Michael, Jin i Hurley pracują przy budowie nowej tratwy. Tej cały czas ktoś pilnuje. Michael uważa, że tratwa będzie za mała by zauważył ją przepływający statek i przydałoby się coś do wysłania sygnału SOS. Sayid może coś takiego zbudować, ale nie ma zasilania. Jack chce pójść, do Danielle po akumulatory, ale Sayid się na to nie zgadza. Zresztą nie wie gdzie szukać Danielle, nie rozumie jej map. To równania pomieszane z tekstem piosenki. Sayid wciska kilka kartek z równaniami Danielle w ręce Hurley'a, który przygląda się im intensywnie. Są to kilka razy zapisane te same cyfry: 4, 8, 15, 16, 23, 42. Sayid mówi Jackowi, że według map Danielle mieszka na mrocznym terytorium. Hurley patrzy na kartkę w cyframi i przypomina sobie sobotni wieczór, który spędzał w domu swojej mamy skacząc po kanałach, a ona ubolewała, że on nigdzie nie wychodzi i nie ma dziewczyny. Hurley patrzył ma losowanie i okazało się, że wygrały wytypowane przez niego numery: 4, 8, 15, 16, 23, 42, a czeka na niego rekordowa wygrana, bo od 16 tygodni nie było zwycięzcy. Z wrażenie mdleje. Sayid próbuje zasnąć, ale przychodzi do niego, Hurley i jest ciekawy, co mu się udało wyczytać z tych zapisków, Danielle, np. z tych liczb, które kilka razy zapisała. Sayid sądzi, że to jakieś współrzędne, Hurley dopytuje się o kabel, który Sayid znalazł na plaży. Hurley przypomina sobie jak będąc już bogatym rozmawiał przed domem z dziennikarzami i przedstawiał im swoją rodzinę: mamę, brata Diego i dziadka. I kiedy on mówił, że zapewni wszystko, co najlepsze swojej rodzinie, jego dziadek stracił przytomność i upadł. Hurley nabiera sobie 4 butelki wody i pakuje je do plecaka. Mówi Charlie'mu, że chce się trochę przejść i poszukać nowych miejsc do łowienia ryb. Charlie chce iść z nim, a Hurley stwierdza, że chce pobyć trochę sam. Locke prosi Claire by mu pomogła przy budowie. Sayid pyta Jacka gdzie jest mapa i czemu każe Hurley'owi odwalać brudną robotę. Jack nie rozumie, o czym Sayid mówi, kiedy Charlie mówi, że Hurley poszedł na spacer jakieś dwie godziny temu, staje się dla nich jasne, że poszedł szukać Danielle. Jack, Sayid i Charlie wyruszają za nim. Hurley dzielnie maszeruje przez plażę i przypomina sobie wiózł mamę swoim nowym samochodem. Chciał jej sprawić przyjemność niespodzianką, bo zasługiwała na coś dobrego po śmierci dziadka i po tym jak na jego pogrzebie piorun zabił księdza i po tym jak żona Diega rzuciła go dla kelnerki. Hurley zauważa, że od tej wygranej spotykają ich sam nieszczęścia jakby te pieniądze były przeklęte. Na jego prośbę mama założyła opaskę na oczy, a wysiadając z samochodu złamała nogę. Poczuła dym i Hurley zauważył, że ich nowy dom się pali. Kiedy chciał wezwać straż, zjawiła się policja i go aresztowała. Hurley znajduje na plaży kabel i rusza wzdłuż niego do dżungli. Przypomina sobie jak jego księgowy mówi mu, że w ciągu miesiąca podwoił swoją wygraną. Wprawdzie spaliła się jego mała fabryczka w Kanadzie i zginęło 8 osób, ale fabryczka była dobrze ubezpieczona. No i dostanie odszkodowanie od policji za bezpodstawne aresztowanie. Księgowy zapewnia go, że coś takiego jak klątwa nie istnieje, a Hurley tylko wmawia sobie, że ta wygrana to nieszczęście. Księgowy jest ciekawy skąd Hurley wziął zwycięskie numery. Hurley dochodzi do wniosku, że to te cyfry są przeklęte. Michael pracuje przy tratwie, a Sawyer usiłuje czytać, ale przeszkadza mu hałas. Michael zauważa, że mógłby im pomóc skoro ma z nimi płynąć. Bambusy, które związał Jin, rozsypują się i Michael z Jinem zaczynają na siebie krzyczeć, choć się nie rozumieją. Sun i Kate obserwują ich i Sun stwierdza, że Jin się już nigdy do niej nie odezwie, bo go upokorzyła. Zastanawia się czy on popłynie tą tratwą. Hurley idzie przez dżunglę, trzymając kabel w ręce. Zauważa wiszącego za nogi martwego dzika. Nagle coś delikatnie trzaska pod jego stopami, zatrzymuje się na chwilę, a wtedy zjawiają się Sayid, Jack i Charlie. Sayid zabrania się mu ruszać, bo stoi na spuście automatycznym, który uruchamia wiszące kolce. Chcą znaleźć coś ważącego tyle, co Hurley, ale on uważa, że zdąży uciec. Mimo ich protestów rzuca się w bok i kolce przelatują nad nim. Jack pyta go, co tu robi. Hurley twierdzi, że przyszedł po akumulator. Ponieważ wszyscy chcą po niego iść, Sayid decyduje się ich poprowadzić. Hurley przypomina sobie jak usiłował znaleźć w szpitalu psychiatrycznym Leonarda. Pomógł mu w tym lekarz, który go poznał. Leonard powtarzał w kółko liczby, dzięki którym Hurley wygrał na loterii. Usiłował się od niego dowiedzieć, co oznaczają te liczby, ale Lenny tylko w kółko je powtarzał. Hurley uważał, że przez te liczby przynosi pecha wszystkim dookoła. Kiedy Hurley wspominał, że wygrał nimi na loterii, Leonard zaczął normalnie mówić, że nie powinien był grać tymi liczbami, bo otworzył puszkę i to się nigdy nie skończy. Dlatego Hurley musi uciec od tych licz najdalej jak się da. Te liczby usłyszał Sam, kiedy pracowali w Kalgoorlie w Australii. Sayid dochodzi do miejsca gdzie kabel wchodzi w ziemię. Charlie woła ich by przyszli zobaczyć most wiszący nad kanionem. Sayid nie widział go wcześniej. Hurley wchodzi na niego by sprawdzić jego wytrzymałość. Przechodzi na drugą stronę, a wtedy na most wchodzi Charlie. Kiedy jest już prawie po drugiej stronie most się urywa, ale Charliemu udaje się przejść. Jack każe im czekać, aż znajdą inną drogę Hurley do nich dojdą, a Hurley chce iść widoczną ścieżką. Charlie krzyczy na niego by słuchał Jacka i przestał zachowywać się jak lunatyk. Hurley przypomina sobie jak odnalazł żonę Sama i dowiedział się, że on nie żyje do 4 lat. Kobieta powiedziała mu, że Sam i Leonard służyli razem w wojsku. Służyli w punkcie nasłuchowym i monitorowali audycje radiowe na Pacyfiku. Była to nudna praca, bo wsłuchiwali się w ciszę. Aż 16 lat temu usłyszeli głos, który w kółko powtarzał te liczby. Kilka dni potem byli na festynie w Kalgoorlie i był tam mężczyzna z olbrzymim słojem wypełnionym fasolkami. Oferował 50 tysięcy każdemu, kto poda ich liczbę z marginesem błędu 10. Sam użył tych liczb i zgadzało się, co do fasolki. Wygrali te pieniądze, a w drodze powrotnej uderzyła w nich ciężarówka, której pękła opona. Kobieta straciła nogę, a Sam nie miał nawet draśnięcia. Nie uważał tego za szczęście, zmienił się, zaczął prowadzić rejestr wypadków, które zdarzały się wokół nich. Uważał, że to przez te liczby. Przeprowadzili się na to odludzie w nadziei, że to się skończy i skończyło się, bo Sam się w końcu zastrzelił. Hurley wyjaśnia, że on też użył tych liczb na loterii i teraz jego dopadła ta klątwa, ale kobieta uważa, że nie ma żadnej klątwy. Hurley sam kieruje swoim życiem i szuka łatwej wymówki. Claire pomaga Locke przy budowie. Jest zaskoczona, że on potrafił zrobić klej. Dziękuje mu, że znalazł jej zajęcie. Ciągle usiłuje sobie przypomnieć, co się stało i już ją to męczy. A przypomina sobie tylko jakieś fragmenty bez sensu. Locke uważa, że mógłby jej pomóc, bo potrafi łączyć fragmenty w całość. Sayid zatrzymuje się, bo ta część dżungli wydaje mu się znajoma. Jack zrywa cienką linkę i następuje wybuch. Dom Danielle został wysadzony, ale jest pusty. Sayid stwierdza, że ona wiedziała, że on tu kiedyś wróci z innymi, więc się spakowała, zastawiła pułapkę i wyniosła się. Hurley i Charlie usiłują znaleźć Jacka i Sayida. Charlie uważa, że Hurley'owi wcale nie chodzi o akumulatory. Nie poznaje go. Stwierdza, że Sayid i Jack mogą już nie żyć, bo Hurley zachowuje się jak wariat. Ale Hurley twierdzi, że ma osobiste powody, a Charlie uważa, że ma prawo je znać. Hurley zaczyna mu mówić, kiedy ktoś zaczyna do nich strzelać. Uciekają w różne strony i Hurley wpada na Danielle. Chce wiedzieć, co oznaczają liczby, które zapisała. Kiedy ona mówi, że nie wie, Hurley wpada w złość i stwierdza, że chciałby w końcu poznać jakieś odpowiedzi. Danielle opuszcza broń i wyjaśnia, że ich statek wyłapał sygnał i głos powtarzał te liczby. Zmienili kurs by to sprawdzić. Ich statek się rozbił, a załoga poszła poszukać źródła transmisji. Minęły tygodnie, aż znaleźli wieżę radiową przy czarnej górze. Część z nich usiłowała odkryć, co znaczą te liczby, a potem pojawiała się choroba. Kiedy jej załoga zginęła, poszła do wieży i zmieniła nadawaną wiadomość. Hurley mówi jej, że te liczby są przeklęte. Ona się z nim zgadza, bo odkąd je usłyszała straciła wszystko i wszystkich. Hurley jej dziękuje, bo w końcu ktoś się z nim zgodził, że one są przeklęte, a nawet ją przytula. Charlie znajduje Jacka i Sayida w ruinach domu Danielle. Wyjaśnia, że ktoś do nich strzelał, uciekali, ale Hurley się zgubił. Mają zamiar go iść szukać, kiedy Hurley się pojawia i daje im akumulator. Dodaje, że Danielle kazała pozdrowić Sayida. Wracają na plażę już w nocy. Sayid daje akumulator Michael'ow. Locke i Claire nadal wspólnie pracują. Locke jest ciekawy czy wybrała już imię dla dziecka. Ona wyjaśnia, że chciała je oddać do adopcji. Dodaje, że dziś ma urodziny, ale to bez znaczenia na tym odludziu. Claire nie może zgadnąć, co razem budują. Locke odwraca to coś i okazuje się, że to całkiem zgrabna kołyska dla dziecka. Wręcza ją Claire z najlepszymi życzeniami. Hurley suszy koszulę nad ogniskiem. Podchodzi do niego Charlie i pyta o to, co chciał mu powiedzieć zanim zaczęto do nich strzelać. Hurley wyznaje, że ta katastrofa była chyba przez niego, bo od roku łagodnie mówiąc ma pecha. Charlie w to nie wierzy. Kiedy nastąpiła katastrofa on zażywał heroinę w ubikacji. Czy to, że był ćpunem to też była wina Hurley'a. Charlie chce by Hurley też mu zdradził jakiś sekret ze swojego życia. Hurley wyznaje, że w domu jest wart 156 milionów, ale Charlie uważa to za głupie żarty. Cyfry 4 8 15 16 23 42 widnieją na boku włazu, który znaleźli Locke i Boone.

Odcinek 19 - Deux Ex Machina

Locke wspomina czas, kiedy jeszcze chodził i pracował jako sprzedawca w dziale zabawek. Pewnego dnia pojawiła się tam starsza, elegancka pani, która mu się uważnie przyglądała. Locke i Boone odkopali dookoła ziemię wokół włazu i odsłoniło się coś na kształt rury prowadzącej w głąb ziemi. Locke uważa, że wystarczy, jeśli uda się im stłuc szybkę we włazie. Przygotowali specjalny, trebusz, który ma tego dokonać. Podnoszą go wysoko i puszczają. Trebusz uderza z dużą siłą i rozlatuje się na drzazgi, ale szybka pozostaje cała. Locke się denerwuje, bo to miało zadziałać. Boone zwraca mu uwagę, że kawał metalu wbił mu się w nogę. Locke wyjmuje go z nogi i stwierdza, że wszystko w porządku. Wieczorem, kiedy jest sam przy ognisku, kłuje się agrafką po nogach, a potem przypala sobie stopę rozżarzonym kawałkiem drewna, ale nic nie czuje. Rano zaczynają pracę nad kolejnym wynalazkiem. Locke uważa, że któryś w końcu zadziała. Locke chodzi z trudem. Przypomina sobie jak na parkingu znowu zobaczył tę kobietę, jak znowu mu się przyglądała. Zaczęła szybko odchodzić, a on pobiegł za nią, potrąciło go cofające się auto, ale wstał i w końcu ją dogonił Chciał wiedzieć, czemu go śledzi. Kobieta wyjaśniła, że jest jego matką. Poszli na kawę i kobieta wyjaśniła, że chce mu powiedzieć, że jest bardzo wyjątkowy. Dodaje, że Locke był częścią projektu, nie ma ojca, bo został niepokalanie poczęty, a to, że się spotkali świadczy o tym, że wydarzą się niezwykłe rzeczy. Sawyer przychodzi do Sun, która pracuje w swoim ogródku, pokazuje jej dwa liście i pyta, który. Ona pokazuje, a on stwierdza, że go używa i nic. Nadchodzi Kate z wodą, ale Sawyer nic nie chce powiedzieć i odchodzi. Sun wyjaśnia, że ma silne bóle głowy, na które nie pomaga aspiryna. Kate idzie do jaskiń i mówi o tym Jackowi, który chętnie by zbadał Sawyera, ale ma dość jego zgryźliwych docinków i nowych przezwisk. Locke ma sen, w którym widzi spadający nad wyspą samolot, Boone'a we krwi, powtarzającego w kółko: „Theresa spada ze schodów”, swoją matkę i siebie znowu na wózku. Budzi się przerażony. Wczesnym rankiem budzi Boone'a i każe mu iść ze sobą. Przypomina sobie jak na podstawie badań DNA potwierdził, że Emily jest jego matką. Kobieta cierpi na schizofrenię i kilka razy była w zakładzie. Dowiaduje się też, że jego ojciec nazywa się Cooper i prawdopodobnie nie wie o jego istnieniu. Locke jedzie do niego. Cooper mieszka w olbrzymiej rezydencji, a bramy pilnuje strażnik. Ale Cooper go przyjmuje. Okazuje się myśliwym i sportowcem. Dowiedział się, że ma syna rok po jego urodzeniu, bo Emily powiedziała mu, że usunie ciążę. Kiedy się pojawiła znowu chciała pieniędzy i powiedziała, że oddała syna do adopcji. Cooper zaprosił Johna na niedzielę na polowanie. Locke mówi Boone'owi o swoim śnie i samolocie. Wie gdzie ma iść by znaleźć sposób na otwarcie włazu. Boone nie wierzy w sny i znaki. Locke pyta go, kim jest Theresa i Boone jest zaskoczony. Obaj idą tam, gdzie powinien był spaść samolot. Jack przychodzi na plażę i widzi, że budowa tratwy idzie świetnie. Zauważa Sawyera, który leży z kompresem na oczach. Podchodzi do niego i pyta czy drażni go światło słoneczne. Sawyer jak zwykle jest zgryźliwy, więc Jack odchodzi, ale Sawyer przestaje się wygłupiać i pyta czy to coś poważnego. Podejrzewa guza, bo jego wujek zmarł na raka mózgu. Jack pyta czy czuje dziwne zapachy, bo rak dezorientuje zmysł zapachu, ale Sawyera tylko boli głowa. Jack stwierdza, że ty tylko ból głowy. Locke i Boone przedzierają się przez dżunglę, a Boone się zastanawia, kiedy mógł wspomnieć o Theresie. Nagle Locke się przewraca, a kiedy się podnosi, zauważa różaniec wiszący na gałęzi. Pociąga za linę i spadają na wpół rozłożone zwłoki księdza. Przypomina sobie jak przyjechał do Coopera na kolejne polowanie. Ale przyjechał za wcześnie i zastał go na dializie, bo nerka mu wysiadła. Nie chciał o tym mówić by nie psuć im wspólnych chwil. Przeszukują zwłoki i znajdują dużą ilość pieniędzy i działającą broń, więc to chyba jednak nie był ksiądz. Sawyera boli głowa i każdy dźwięk go drażni. Kate stwierdza, że dość tego i zabiera go do Jacka. Ten najpierw sprawdza jak źrenice Sawyera reagują na różne bodźce, a potem zaczyna go pytać o seks z prostytutkami i choroby weneryczne. Sawyer się wścieka i wychodzi. Kate stwierdza, że zasłużył sobie na to. Jack wyjaśnia, że Sawyer po prostu potrzebuje okularów. Locke i Boone nadal idą, ale Locke zaczyna wyraźnie utykać i prawie nie może iść. Upada i Boone chce wracać, ale Locke nie zamierza. Wyjaśnia mu, że przez 4 lata był sparaliżowany, ale ta wyspa to zmieniła, sprawiła, że poczuł się spełniony, a teraz chce mu to odebrać. A on nie wie, dlaczego. Wie, że chce by szedł za tym, co widział, bo wszyscy znaleźli się tu z jakiegoś powodu. Muszą otworzyć ten właz. Boone się zgadza i pomaga mu wstać, ale Locke już prawie nie może ustać na nogach. Przypomina sobie jak był na polowaniu z Cooperem, a ten nazwał go synem i stwierdził, że dzięki Emily się odnaleźli i dobrze, że teraz póki mają jeszcze czas. Boone z trudem prowadzi Johna. W końcu obaj padają na trawę i Boone wyjaśnia, że Theresa była jego nianią. Złośliwie ciągle wołał ją przez interkom, a jego pokój był na samej górze. Któregoś dnia się potknęła i skręciła kark. Boone miał wtedy 6 lat. Locke zaczyna się śmiać, a dla Boone'a to nie jest śmieszne. Locke pokazuje do góry gdzie na wysokim drzewie leży sobie samolot. Locke stwierdza, że ważne jest to, co jest w nim w środku. By się przekonać, co to jest, Boone musi wejść na górę. Boone się wspina, a Locke przypomina sobie jak rozmawiał z ojcem tuż przed tym jak zabrali ich na operację, bo zdecydował się oddać ojcu nerkę. Jack przychodzie do Sawyera i zauważa, że ten dużo czyta od katastrofy. Wyjaśnia mu, że jest dalekowidzem, a wada ujawniła się, kiedy zaczął nadwerężać wzrok. Wypróbowują różne okulary i w końcu Sayid musi zrobić okulary z dwóch różnych par, bo mają stłuczone szkła. Wszyscy dobrze się bawią patrząc na Sawyera w tych okularach.

Odcinek 20 - Nie robić krzywdy

Jack stara się ratować życie Boone'a. Sun każe uciskać ranę, a Kate wysyła do Sawyera, po jego zapas alkoholu. Hurley'a wysyła po jeden z foteli, który muszą wysterylizować. Boone zaczyna z trudem oddychać, bo ma niewydolność oddechową. Jack wbija mu rurkę w klatkę piersiową i tak zostawia. Dzięki niej Boone może oddychać. Jack przypomina sobie jak pomagał koledze ubierać się przed swoim weselem, a potem on zakładał garnitur. Jack stwierdza, że Boone ma zamknięte złamanie nogi i może je nastawić. Nie wie ile chłopak stracił krwi. Zapewnia go, że nie pozwoli mu umrzeć. Jin pracuje przy tratwie, a Michael i Sawyer pieką sobie ryby na ogniu. Jin nie chce zrobić sobie przerwy. Michael uważa, że ma obsesję i chce jak najszybciej odpłynąć z wyspy. Nadbiega Kate, mówi, co się stało i zabiera cały alkohol. Sawyer chce iść z nią, ale ona dziękuje. Jack zszywa ranę na piersi Boone'a, który powtarza „przepraszam”. Jack stwierdza, że Boone potrzebuje transfuzji. Jack zamierza coś wymyślić, ale najpierw chce nastawić nogę. Sun każe mu odpocząć. Charlie chce wiedzieć, co się stało, gdzie jest Locke i gdzie jest Shannon, ale Jack tego nie wie. Jack przypomina sobie przyjęcie przed weselne, na którym przyszła jego przyszła żona opowiedziała jak miała wypadek, pęknięty kręgosłup i nikt nie dawał jej nadziei, a wtedy pojawił się Jack. Obiecał, że ją wyleczy i zrobił to, bo nie ma człowieka bardziej oddanego pracy niż on. Jack ogląda nogę Boone'a. Sun wkłada chłopakowi w usta patyk, a Jack prosi by przytrzymała mu ramiona. Jack pociąga za nogę, a Boone strasznie krzyczy. Kate biegnie przez dżunglę, potyka się, upada i tłucze jedną buteleczkę. Słyszy jakieś skomlenia czy jęki. Znajduje Claire, która ma bóle porodowe. Dziewczyna upiera się, że to fałszywy alarm, ale kiedy Kate prosi by wstała, ona nie może. Kate krzyczy, by ktoś im pomógł. Jej krzyk słyszy Jin, bo tylko on jest na plaży. Biegnie do dżungli i znajduje Kate i Claire. Kate daje mu swój plecak i prosi by sprowadził do nich Jacka. Na prośbę Jacka Sun pyta Boone'a jaką ma grupę krwi, ale on jest w szoku i nic nie odpowiada. Jack jest zdenerwowany, bo nie może zrobić igły z bambusa. Boone zaczyna coś mówić i Jack słyszy ARh-. Każe Sun zapytać wszystkich o ich grupę krwi i znaleźć Shannon. Sayid zabiera Shannon na odludną plażę, gdzie przygotował dla niej niespodziankę. Charlie przepytał wszystkich, ale większość nie zna swojej grupy krwi, a Ci, co znają nie mają ARh-. Jack ma 0Rh-, a to jest grupa uniwersalna. Sun nie znalazła Shannon, ale wyłowiła morskiego stwora o ostrych, cienkich igłach. Jack stwierdza, że przez jego krew Boone może wpaść w szok anafilaktyczny i może ustać praca jego serca. Jack przypomina sobie jak po przyjęciu grał sobie na fortepianie. Sarah zeszła na dół w piżamie. Stwierdziła, że jeśli Jack nie chce nie musi tego robić. On chciał, ale nie mógł znaleźć właściwych słów przysięgi. Sarah bardzo chciała wyjść za niego i pocieszyła go, że jego ojciec na pewno przyjedzie. Do jaskini wbiega Jin i mówi Jackowi o Claire, a Sun tłumaczy. Jack pyta go jak częste są skurcze, czy Claire krwawi, czy ma mdłości i czy odeszły jej wody. Jack nie może pójść, bo przetacza swoją krew Boone'owi. Każe Jinowi zabrać Charlie'ego do Claire i mówi mu co ma jej powtórzyć: Kate musi zaczekać aż skurcze będą o minutę, Claire musi przeć na za mocno i nie za szybko aż będzie widać główkę. Wtedy musi przeć jak najmocniej. Kiedy dziecko się urodzi, Kate musi mu oczyści noc i usta. Jest już noc. Nagle Claire stwierdza, że skurcze zupełnie ustały i wstaje mimo protestów Kate. Odchodzą jej wody i Claire zaczyna panikować, że nie może teraz urodzić. Kate ją uspokaja, że wszystko będzie dobrze, a Jack jest już w drodze. Tymczasem Jack chodzi nerwowo koło Boone'a i sprawdza jego stan. Boone odzyskuje przytomność i stwierdza, że nieźle się załatwił. Mówi o samolocie i włazie, który znaleźli, a o którym Locke nie kazał mówić. Boone zaczyna zasypiać, a Jack mówi do niego by tego nie robił. Boone mówi, że boli go noga i cicho powtarza: Shannon. A w tym czasie Shannon całuje się na plaży z Sayidem. Mówi mu, że ona i Boone są przyrodnim rodzeństwem i Boone jest w niej zakochany, ale ona go tak nie kocha. Syaid chce wracać, ale Shannon chce jeszcze zostać tylko nie chce się śpieszyć. Claire ma silne bóle. Nadbiega Charlie, wyjaśnia, co Jack robi i dodaje, że to Kate musi odebrać poród. Kate uważa, że nie da rady, ale Charlie stwierdza, że ktoś to musi zrobić. Jin mowi coś uspokajająco do Claire. Ona się boi, że oni zrobili coś dziecko jak nie było jej przez ponad tydzień, bo nie wszystko pamięta. Kate wyznaje jej, że ona też się boi, ale razem przez to przejdą. Stan Boone się pogarsza. Jack stwierdza, że to wina nogi. Zbiera się w niej cała krew, bo coś mu ją zmiażdżyło. Jack wygląda okropnie i Sun przerywa transfuzję. Jack wysyła Hurley'a po Michael'a. Jack przypomina sobie jak siedział w nocy nad basenam, moczył nogi, pił i usiłował napisać przysięgę. Pojawił się jego ojciec, który też zamoczył nogi. Przeczytał przysięgę i stwierdził, że ładna, ale Jack wyjaśnił, że to przysięga Sarah, a on nie umie swojej napisać. Ojciec stwierdza, że Jack jest lekarzem a nie pisarzem. Pyta syna czy kochę Sarah, a Jack mówi, że oczywiście. Ojciec nie może zrozumieć, czemu w takim razie Jack tu siedzi. Jack boi się, że nie będzie takim mężem lub ojcem jakby chciał. Jack ma wątpliwości czy nie poprosił Sarah o rękę, bo uratował jej życie. Ojciec stwierdza, że zaangażowanie Jacka sprawia, że żyje, ale problem w tym, że nie potrafi czasami odpuścić. Jack wyjaśnia Michael'owi, że Locke ich okłamał. Michael chce użyć siekiery, ale Jack stwierdza, że nie mogą. Sun pyta, co się tu dzieje. Jack wyjaśnia jej, że prawa noga Boone'a wypełnia się krwią. By go uratować musi to powstrzymać i obciąć mu nogę, która i tak jest martwa. Kate prosi Claire by zaczęła przeć, ale Claire stara się powstrzymać poród. Kate przekonuje ją, że jej się to nie uda, bo dziecko jest już w drodze. Claire uważa, że dziecko nie będzie je chciało, bo wie, że chciała je oddać. Kate uświadamia jej, że teraz przecież Claire go chce, chce by było zdrowe i bezpieczne i dziecko to czuje. A zresztą Claire nie jest sama. To dziecko ich wszystkich. Claire zaczyna przeć. Charlie chce do niej iść, ale Jin go powstrzymuje. Sun wlewa alkohol w Boone'a, który się krztusi i kaszle. Sun wyciera mu usta. Na szmatce jest krew, ale Jack zamierza obciąć mu nogę. Sun pyta go, czemu to robi. Boone ma krwotok wewnętrzny, więc Jack i tak go nie uratuje. Jack krzyczy na nia by mu nie mówiła, czego on nie może zrobić. Przenoszą Boone'a z Michael'em. Jack dezynfekuje nogę i swoje ręce. Mówi Michael'owi, że ten nie musi na to patrzeć i Michael odchodzi. Sun patrzy na Jacka bez słowa, ale w końcu i ona odchodzi. Jack zamierza obciąć nogę Boone'a fragmentem samolotu. Podnosi klapę do góry i przypomina sobie swój ślub z Sarah. Odbywał się na dworze. Sarah powiedziała swoją przysięgę i przyszła kolej na Jacka. On wyznał, że nie napisał swojej, choć próbował od miesięcy. I zaczął się zastanawiać, dlaczego. Może, dlatego, że nie potrafi odpuścić. Ale wie jedno. To nie on wyleczył Sarah tylko ona jego i zawsze będzie ją kochał. Jack ma już opuścić klapę, kiedy Boone szepta by zaczekał. Wie, że w środku wszystko ma rozwalone i obcięcie nogi to żadna szansa na wyzdrowienie, bo nie ma szansy. Wie, że Jack złożył przysięgę i Boone zwalnia go z niej. Prosie Jacka by pozwolił mu odejść. Jack płacze i mówi, że mu przykro, a Boone stwierdza, że niepotrzebnie. Claire prze i krzyczy. Kate już widzi główkę i po chwili Claire rodzi zdrowego chłopca. Kate go jej podaje i Claire płacze z radości. Jack siedzi przy Boone'ie, który oddycha z trudem. Boone chce by Jack powiedział, Shannon, ale umiera i nie zdąża powiedzieć, co. Rano Claire przynosi dziecko na plażę i wszyscy się do niego uśmiechają. Ona też jest bardzo szczęśliwa. Nadchodzą uśmiechnięci Shannon i Sayid. Jack idzie w ich kierunku i mówi, co się stało. W jaskini Shannon płacze nad zwłokami Boone'a. Jack pakuje wodę do plecaka. Podchodzi do niego Kate i pyta czy chce porozmawiać. Jack stwierdza, że Boone nie umarł tylko został zamordowany, a on idzie poszukać Johna Locke.